CBI Pro-Akademia

W monografii przedstawiono metodykę rewitalizacji, która jest kompleksowym podejściem do zagadnień technicznych, ekologicznych i socjoekonomicznych budynków użyteczności publicznej, do ich wykorzystania, użytkowania i eksploatacji w odniesieniu do zachowań użytkowników i pracowników budynku. Metodyka ta obejmuje najistotniejsze zagadnienia techniczne, ekonomiczne, prawne i socjologiczne.

Inspiracją do powstania monografii było poszukiwanie sposobów wzrostu przedsiębiorczości i innowacyjności MŚP na Mazowszu w sposób, który umożliwiłby jednocześnie rozwiązanie złożonych problemów społeczno-ekonomicznych wynikających z wielu czynników i uwarunkowań będących spuścizną poprzedniego systemu gospodarczego lub będących rezultatem wciąż trwającego procesu transformacji społeczno-ekonomicznej. Do tych czynników można zaliczyć m.in. niski poziom innowacyjności MŚP, mimo wysokiego stopnia koncentracji potencjału intelektualnego wyższych uczelni i placówek naukowo-badawczych na Mazowszu, niedostosowanie rynku pracy do potrzeb świadczenia nowych usług wynikających z zachodzących zmian społecznych, technicznych, ekonomicznych i rosnących wymogów ochrony środowiska.

Potrzeba opracowania metodyki wynikała również ze społecznych potrzeb wzrostu komfortu obsługi klientów przez instytucje publiczne, potrzeb samych instytucji publicznych w zakresie zagwarantowania lepszych warunków pracy swoim pracownikom, rosnących wymagań technicznych, ekologicznych i bezpieczeństwa stawianym budynkom użyteczności publicznej, a także stałym dążeniom do obniżenia kosztów użytkowania budynków przez sektor publiczny.

Rewitalizacja budynków, w tym w szczególności budynków publicznych, jest możliwa dzięki bardzo szybkiemu postępowi technologii budownictwa, rozwojowi technologii inteligentnego budynku i inteligentnych sieci energetycznych. Uwarunkowana jest również zmianami w funkcjonalności budynków, która wynika z rozwoju nowych usług publicznych i sposobów technicznych ich realizacji, np. e-administracji.

Dzięki energooszczędnym budynkom, produktom i usługom podmioty publiczne mogą obniżyć wydatki na energię. Władze poszczególnych krajów zostałyby zobowiązane do tego, aby przy wyborze nowych budynków, zamawianiu wszelkich towarów i usług kierować się oszczędnościami energii oraz by co roku znacząco ograniczać zużycie energii, w co najmniej 3% budynków publicznych należących do władz centralnych.

Zastosowanie opracowanej metodyki pozwoli na kompleksowe podejście do problemów modernizacji już istniejących, na ogół starych, budynków użyteczności publicznej na Mazowszu, a także na wyeliminowanie chaosu inwestycyjnego, efektywniejsze wykorzystanie środków publicznych, ograniczenie kosztów użytkowania budynków, stworzenie wieloletnich skoordynowanych planów renowacji budynków publicznych. Pozwoli to również na stworzenie listy rankingowej podmiotów publicznych ubiegających się o dotacje publiczne poprzez przedstawienie wieloletnich planów rewitalizacji. Ponadto, ułatwi zarządcom budynków podejmowanie optymalnych technicznie i kosztowo decyzji o rewitalizacji (remontach). Zaproponowane środki i metody rewitalizacji będą w pierwszej kolejności niskonakładowe lub niewymagające nakładów.